ตัดไฝกับตามณี

ไฝตามร่างกายนั้นโบราณท่านมีตำราดูเป็นเรื่องราว ไฝอัปมงคลก็ได้ยินมานานแล้วว่าต้องใช้พิธีกรรมในการตัดออกเพื่อให้สิ่งอัปมงคลถูกกำจัดหรือถูกเชิญออกไปให้เหลือพลังในการต่อสู้กับสภาพเศรษฐกิจ สภาพสังคม คนเรานั้นไม่มีอะไรมาฉุดรั้งก็หากินกันเหนื่อยอยู่แล้ว ถ้ามีสิ่งที่มองไม่เห็นมาฉุดมารั้งก็เหนื่อยเพิ่มไปอีกตามส่วน เท่าที่ทราบนั้นพระและอาจารย์หลาย ๆ ท่านก็ทำได้ ผู้เขียนได้ยินมาจากตรงนั้นทีตรงนี้ที แต่ไม่เจอท่านไหนจริง ๆ เสียที แต่ที่ไหนได้คนที่ทำได้แบบจริง ๆ ตัวเป็น ๆ นั้นอยู่ห่างจากบ้านผู้เขียนไปไม่เกิน 100 เมตร คือท่านอาจารย์วิชญ์ วันที่เจอกันครั้งแรกกับอาจารย์วิชญ์นั้นคุยกันตั้งแต่สิบโมงเช้าจนสี่โมงเย็นข้าวน้ำไม่ต้องกินกัน หลายๆ เรื่องพูดไปไม่น่าเชื่อเช่นผู้เขียนอธิษฐานขออะไรไว้กับพระอาจารย์ก็รู้ ฝันว่าอะไรอาจารย์ก็รู้ สรุปกันไปหลายเรื่องหลายอย่าง สิ่งหนึ่งที่อาจารย์บอกผู้เขียนไว้คือไฝที่ติดตามตัวให้เอาออกเสีย มีไว้ก็เป็นภาระกับการทำงานโดยอาจารย์จะทำให้ นี่เป็นครั้งแรกที่ผู้เขียนเจอคนตัดไฝแบบพิธีกรรมได้แบบตัวจริงเสียงจริง พิธีแบบอาจารย์วิชญ์นั้นก็จะยุ่งยากพอสมควรคือต้องเตรียมใบไม้เก้าชนิด ลงอักขระกำกับ เอามาแต้มไฝ เชิญออกไปทิ้งน้ำและต้องถือเคล็ดตามที่อาจารย์บอกอีกสองเดือน เช่นห้ามบ้วนน้ำลายลงชักโครก ห้ามสวมกระโปรงทางศรีษะ ใครทำได้ก็ดีไปใครทำไม่ได้ก็ต้องทำใหม่ บางคนทำไปห้ารอบไฝยังไม่หลุด หมดกำลังใจที่จะทำ วันหนึ่งผู้เขียนมีโอกาสไปไหว้พระวัดพนมชัย อ.พนมสารคาม ฉะเชิงเทรา  คือวัดพนมชัยนั้นใครไปไหว้พระดูดวงส่วนมากหลวงพ่อก็แนะนำให้ไปตัดไฝกับตามณีที่บ้านอยู่ใกล้ ๆ กันกับวัด ผู้เขียนถึงจะเคยตัดไฝกับอาจารย์วิชญ์แต่ก็อยากลองดู เลยไปกับน้องพลขับอีกหนึ่งคน ไปตอนนั้นไม่เคยคิดว่าจะเขียนบล็อกเลยไม่ได้ถ่ายรูปบ้านตามณีและพิธีกรรมเก็บไว้

ตามณีนั้นเป็นอาจารย์แบบโบราณขนานแท้คือมีศีล มีสัตย์ ไม่หากิน เท่าที่จำได้เครื่องทำพิธีที่เราต้อง เตรียมไปเอง ก็มีดอกไม้หนึ่งกำ เทียน 5 เล่ม ธูปหนึ่งห่อ เงิน 5 สลึงหรือ 5 บาท ใครประทับใจจะเที่ยวเอาเงินให้แกมากกว่านั้นไว้ใช้ไม่ได้เพราะผิดแรงครู ห้ามหยอดเงินใส่ตู้ใส่พานอะไรเกินกว่านี้ อาจารย์แบบนี้นับวันจะหาไม่ได้แล้ว ถ้ามีความเชื่อทางนี้ มีโอกาสก็รีบไปเสีย ตาท่านอายุไม่น้อยแล้ว อาจารย์เก่ง ๆ และมีศีล มีสัตย์แบบนี้ที่ผู้เขียนเคยเจอก็ตาจันทร์บ้านแม่พร่อง อ.เมือง กับลุงพร้อม บ้านห้วยซึ้ง อ.พิชัย จังหวัดอุตรดิตถ์ เก่งเรื่องกระดูกแตกกระดูกหัก หายได้ชนิดอัศจรรย์พันลึก เสียดายสองท่านไม่อยู่เสียแล้ว มีโอกาสจะเขียนเล่าเรื่องสองท่านนี้ไว้เป็นที่ระลึก

เวลาไปหาตามณีแนะนำให้โทร.ไปถามแกก่อนว่าอยู่บ้านหรือไม่ ตอนถอดรองเท้าก็ให้หันส้นรองเท้าเข้าบ้าน หัวรองเท้าออกนอกบ้าน แบบเตรียมเผ่นเลย พอตาไหว้ครูเสร็จก็จะให้เรานั่งบนม้านั่งหันหน้าออกนอกบ้าน แล้วแกก็สวดไปพรมน้ำมนต์บนศรีษะไป ใช้เวลาไม่นาน หลายคนที่ผู้เขียนแนะนำให้ไปทำบอกตอนนี้ละขลังดี พอแกบอกว่าเสร็จก็ให้ลุกเดินไปสวมรองเท้าออกจากบ้านแกทันที ห้ามหันไปไหว้ ไปลาอะไรทั้งสิ้น แบบเดินไปไม่เหลียวหลังนั่นแหละ เป็นอันเสร็จพิธี ผู้เขียนแนบแผนที่มาให้ไว้ในบล็อกนี้  ถ้ามีวาสนาต่อกันก็ขอให้ได้ไปพบตามณี